کد مطلب:34182
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:18
آيا علم خداوند و انبيا و ائمّه موجب سلب اختيار مردم در انجام كارها نيست؟
علم خدا و علم انبيا و ائمّه ـ عليهم السلام ـ از وقايع و حوادث، مستلزم سلب اختيار اشخاص و علّت وقوع آن حوادث نيست زيرا در غير اين صورت ـ العياذ بالله ـ نفي علم خدا به همة وقايع كلي و جزيي لازم ميشود كه خلاف ضرورت وجدان است و يا قول به جبر كلي لازم ميآيد كه آن نيز خلاف ضرورت و بداهت است و مستلزم اين است كه معلوم تابع علم باشد.
حلّ اجمالي شبهه اين است كه: علم خدا و كساني كه علم خود را از خدا گرفتهاند متعلّق به وقوع حوادث به همان ترتيب طبيعي است كه از جمله، وقوع فعل از اشخاص مريد به اراده و اختيار است و اگر به غير اراده و اختيار واقع شود و به جبر باشد، خلاف علم خدا واقع ميشود.
به هر حال مسأله، مسألهاي است وجداني و با رجوع به وجدان هركسي خود را صاحب اراده و اختيار مييابد و اگر هزار شبهه هم در مقابل آن باشد، خلاف وجدان و بداهت است.
از سوي ديگر هم، علم خدا به هر چيز و هر جريان و اخبار انبيا به ويژه حضرت رسول اعظم(ص) و ائمة طاهرين (عليهم السلام) نيز از وقايع و حوادث ثابت و مسلّم است و بسياري از آن اخبار واقع و ظاهر شده و آن چه مربوط به آينده است نيز واقع خواهد شد و اين خبرها نيز مانند خورشيد، در وسط آسمان ثابت است و قابل انكار نيست و به مسألة جبر و اختيار ارتباط ندارد.
معارف دين
آيةالله لطف الله صافي گلپايگاني
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.